ઓગી રમતની મોહિની

વારાણસીની વાંકીચૂકી શેરીઓમાં, જ્યારે શરદ પૂર્ણિમાનો ચંદ્ર પવિત્ર ગંગા નદીના જળ પર પ્રકાશે છે, ત્યારે એક રહસ્યમયી યોગિની દેખા દે છે, જે ભટકેલા આત્માઓને આકર્ષવા માંગે છે એવી વાતો ફેલાય છે.

સુંદર અને રહસ્યમયી, ઊંડા મધરાત વર્ણના કિમોનોમાં સજ્જ, કોમાયો તેના મોહક આકર્ષણથી દુર્ભાગી લોકોને ઓગી, રાજાઓની પ્રાચીન રમત રમવાનું આમંત્રણ આપીને લલચાવે છે. જેઓ તેનું આમંત્રણ સ્વીકારે છે તેઓ ચાલ અને મંત્રોના રહસ્યમય ભુલભુલૈયામાં ખોવાઈ જાય છે.

પરંતુ જેમ જેમ રમત આગળ વધે છે, ખેલાડીઓને એક અજીબ થાક લાગે છે, જે તેમની વિવેકબુદ્ધિને ધૂંધળી બનાવે છે અને તેમના અસ્તિત્વમાં પ્રવેશે છે, તેમને અનિવાર્યપણે સમાધિ જેવી ઊંડી નિદ્રામાં દોરી જાય છે.

આ સમાધિ અવસ્થા દરમિયાન કોમાયો તેનું સાચું સ્વરૂપ પ્રગટ કરે છે. તે તેમનો પ્રાણ શોષી લે છે, તેમના પૂર્વના અસ્તિત્વની ખાલી કાયા જ પાછળ છોડી દે છે. આ દુર્ભાગી પીડિતોના આત્માઓ પ્રેતાત્મામાં રૂપાંતરિત થઈ જાય છે, શાશ્વત ભટકણ માટે શાપિત થઈ જાય છે. કોમાયોની મોહક યાદથી પજવાતા અને ઓગીની રમત પૂરી કરવાની મિથ્યા આશાથી વ્યથિત, તેઓ સંસારમાં અનંતકાળ સુધી ભટકે છે, તેમના અધૂરા કર્મના બંધનમાં.

આ કથા વારાણસીના ઘાટોની પ્રાચીન કિંવદંતીઓમાંથી ઉદ્ભવી છે, જે પેઢી દર પેઢી માયા, વાસનાના ભ્રમ સામે ચેતવણી અને અસ્તિત્વની ક્ષણભંગુરતાની યાદ તરીકે વહેતી રહી છે.